Της πουτάνας έγινε στο συνέδριο του ΕΠΒ.

Αυτό που έγινε χθες στο "συνέδριο" του ΕΠΒ δεν μπορεί να περιγραφεί. Τσακωμοί μέχρι αηδίας. Όλοι μιλούσαμε μαζί, κανένας μας δεν άφηνε τον άλλον να τελειώσει και να ολοκληρώσει τι είχε να πει. Αυτό επικράτησε για τουλάχιστον 2 ώρες.

Πείσματα και εγωισμοί απ' όλους μας...

Ένιωσα ντροπή. Γιατί πολύ απλά ξεκινήσαμε σαν ομάδα μαζί, ενωμένοι, και είχαμε ξεπεράσει πολλές δυσκολίες χωρίς τέτοιους τσακωμούς.

Πάλι καλά όμως καταφέραμε να συζητήσουμε μερικά πράγματα.
Και πάλι καλά βάλαμε το όραμα μας και τον σκοπό μας πάνω απ' όλα.
Σταθήκαμε πιθανόν τελευταία φορά ενωμένοι για αυτά που είχαμε βάλει σαν όραμα και σκοπό το 2011.

Αλλά φάνηκε ότι αρχίσαμε όλοι να κουραζόμαστε.

Και απ' ότι βλέπω, το πιο πιθανό είναι, να είναι η τελευταία χρονιά που θα συνεχίσει να υπάρχει το Ελληνικό Παρατηρητήριο Βιοποικιλότητας και αυτό πέρα από την κούραση δεν υπάρχει ενεργή συμμετοχή.

Ακόμα και να πάψει την λειτουργία του σημασία έχει να μην χαθεί το έργο που άφησε πίσω του όλα αυτά τα χρόνια.

​Κρίμα όμως. Ήλπιζα ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει πιο πολλά...

Και παρ' ότι ψηφίστηκα για Διαχειριστής του ΕΠΒ για την χρονιά που μας έρχεται, δεν βλέπω να μπορώ να κάνω κάτι ώστε να αλλάξουν τα πράγματα.

Απ' ότι φαίνεται, εάν δεν αλλάξει κάτι, θα είναι το οριστικό τέλος του ΕΠΒ, τουλάχιστον με την σημερινή του λειτουργία.